2300 mensen op straat omdat de federale overheid haar wettelijke verplichtingen niet meer nakomt.
Al meer dan een jaar worden mensen die in België asiel aanvragen niet meer rechtstreeks gehuisvest, zoals voorheen het geval was en zoals de internationale verdragen die België heeft ondertekend, voorschrijven. Het resultaat? Een steeds groter wordende groep mensen die gedwongen worden op straat te slapen, ondanks het feit dat de temperaturen buiten het vriespunt bereiken.
De staat werd al verschillende keren veroordeeld, zonder gevolg. Fedasil, het agentschap dat verantwoordelijk is voor de opvang van asielzoekers, is al 7000 keer veroordeeld door de Franstalige arbeidsrechtbank in Brussel. Daarnaast zijn er 150 veroordelingen door het Europees Hof voor de Rechten van de Mens. Ondanks de veelvuldige veroordelingen, blijft een oplossing uit.
Advocate Marie Doutrepont verklaarde het volgende: « De situatie duurt nu al meer dan een jaar. De 6.000 of 7.000 rechterlijke uitspraken werden niet nageleefd en de situatie verbetert er niet op. Vanaf het moment dat de uitvoerende macht de wet die zegt dat asielzoekers moeten worden opgevangen niet naleeft en de uitspraken van rechterlijke macht die dit systematisch veroordeelt niet respecteert, moeten we ons ernstige zorgen maken over de rechtsstaat. Wanneer het machtsevenwicht niet langer wordt gerespecteerd, is de rechtsstaat in gevaar. »
De situatie heeft ertoe geleid dat er in de Paleizenstraat in Schaarbeek een bezetting van ongekende omvang is ontstaan. Het gebouw huisvest momenteel 700 asielzoekers, waaronder niet-begeleide minderjarigen. De levensomstandigheden in het gebouw zijn meer dan precair, en de plaats vormt een gevaar voor de gezondheid van de bewoners. Door de vele mensen die moeten leven op een kleine oppervlakte verspreiden ziekten als schurft en difterie zich.
Voor andere asielzoekers is de straat nu hun verblijfplaats en langs het kanaal in Brussel staan inmiddels heel wat tenten.
In een persbericht stelt CIRE dat “de routekaart voor een uitweg uit de crisis, die twee maanden geleden door een vijftigtal verenigingen is voorgesteld, talrijke maatregelen voorstelt die kunnen worden geactiveerd. We vermelden onder meer de activering van het plan voor de verdeling van financiële steun aan de OCMW’s zoals bepaald in de opvangwet in geval van verzadiging, de prioritaire behandeling door het CGVS van de dossiers van nationaliteiten met een hoog beschermingspercentage, de uittreding uit het netwerk van personen die er al meer dan 3 jaar verblijven (het gaat om meer dan 2.500 personen), of de terbeschikkingstelling van hotels voor personen die een statuut hebben verkregen maar zich nog in het opvangnetwerk bevinden. Elk van deze maatregelen zou een perspectief bieden op het beëindigen van de crisis. Samen zouden deze maatregelen het mogelijk maken een tijdschema vast te stellen dat een zo snel mogelijke opvang van alle personen garandeert. »
70 asielzoekers bezetten sinds zondag 13/03 het toekomstige nationale crisiscentrum om hun rechten op te eisen. De afgelopen weken zijn zij al meerdere keren uit hun precaire onderkomens gezet: het kraakpand aan de Paleizenstraat, het tentenkamp langs het kanaal en het voormalige Allee du Kaai.
De asielzoekers willen hun bezetting voortzetten tot ze de garantie krijgen dat ze definitief een plaats krijgen in het Fedasil-netwerk en niet binnen een maand weer op straat worden gezet. De bal ligt dus bij de federale regering en staatssecretaris De Moor, die nog steeds geen beslissing heeft genomen.
Daarnaast eisen de bezetters een noodoplossing voor alle asielzoekers op straat, waaronder de activering van het nationale crisisplan of een verplicht spreidingsplan in de gemeenten. Met het crisisplan kan de federale overheid gebouwen en personeel vorderen om de duizenden asielzoekers zonder onderdak te huisvesten.
Een eerste juridische overwinning: de belegering moet worden opgeheven!
Na een spoedaanvraag van verschillende advocaten heeft de rechtbank van eerste aanleg bevestigd dat de blokkades rond het gebouw, die de toegang tot water, voedsel en gezondheidszorg verhinderen, onwettig zijn. Een van de advocaten, Marie Doutrepont, legt uit: “Wat de achtergrond ook is, je hongert mensen niet uit. De rechtbank zegt dat vrije toegang voor voedsel en essentiële diensten in het gebouw moet worden toegestaan. De bezetters wachten nu op een deurwaarder om deze beslissing op het terrein te realiseren.
